ZIELEŃ przy obiektach sakralnych
Obiektom sakralnym często towarzyszy obszar o charakterze zieleni urządzonej, wywodzący się z tradycji cmentarza przykościelnego lub ogrodu klasztornego. Teren ten stanowi strefę pośrednią pomiędzy sacrum świątyni, a profanum obszarów zamieszkałych. Chociaż jego funkcja w czasie uległa zmianom, to rola w krajobrazie miejscowości, jako zielonej oprawy dominanty, którą jest świątynia, pozostała niezmienna. Zieleń przy obiektach sakralnych to ważny element wiejskiego krajobrazu.
W małych miejscowościach, zwłaszcza położonych w górach, jest to również często jedyna przestrzeń publiczna. Tym bardziej powinna być ona dobrze zaprojektowana oraz uwzględniać historyczne funkcje np. znajdujących się tu często nadal cmentarzy.